Zo blijf ik aan het aanvullen en upgraden zonder dat er ooit een eind aan komt. Want wat vandaag helemaal ‘hot’ is, en wat ik dus beslist moet hebben, is over een maand allang niet meer zo hip. Veel meer mensen blijken hetzelfde te hebben aangeschaft. Maar we laten ons niet uit het lood slaan. We gaan stug door met onze jacht naar de nieuwste gadgets. De golf van de commercie zorgt voor overvolle afhaalpunten en een lege portemonnee. En als het daarbij bleef, maar het geeft de koper ook een leeg gevoel, want het ultieme geluksgevoel blijft achterwege. Moeten we echt blijven kopen om te weten dat we leven? Na de Black Friday gekte kondigt zich nu alweer de Cyber Monday aan. En als je het ultieme cadeau voor Sint hebt overgeslagen dan volgt aansluitend de tip voor het onvergetelijke Kerstcadeau. Zo uniek was het aanbod blijkbaar toch ook weer niet. Ik concludeer dat de commercie niet bijdraagt aan de beleving van een diep geluk; het creëert eerder een gevoel van onbehagen. Het ultieme Kerstcadeau zal toch echt van een ander kaliber moeten zijn. Iets waar geen tijdsdruk achter is gezet en wat ongevoelig is voor de mode. Iets waarvan de waarde door de eeuwen heen al is gebleken. En dus vertel ik elk jaar opnieuw de mensen dat je verlichting mag verwachten in de donkere maand december. Ooit was er in het roerige Israël die Kerstnacht waar de hemel de aarde raakte. Het heeft de tijd, waarmee we elkaar aanjagen, van haar druk ontnomen. Daar werd de eeuwigheid bijna achteloos in onze wereld gebracht en neergelegd in eenvoud. De hemel had de mensheid gadegeslagen en zorgde zelf voor de aankondiging van het ultieme tijdloze Kerstcadeau. Ik ben er maar wat gelukkig mee. Het doet mij leven.