Het bord met eten voor mij, de rust van een half uur maaltijd in stilte. De strakke, stralende tuin. De netheid en orde in alle gangen, zalen en gastenruimten van de abdij. Het schone toilet. Alles gebeurt op tijd. De altijd rustige en vriendelijke gastenbroeder. De prachtige bos bloemen in de kapel. En zelfs, zo ontdekte Sander, de manier waarop de heerlijk gebakken kloosterkoekjes in de koektrommel als het ware in een cirkel gedrapeerd op je liggen te wachten.
We maakten het allemaal mee in het klooster. Met 10 deelnemers van baptistengemeenten de Schutse, Arnhem-Zuid en Hengelo waren we op een driedaagse kloosterretraite in Abdij Koningshoeven (20-22 juni). We proefden aan iets dat typisch is voor deze trappistenabdij, typisch benedictijns: doe alles wat je doet met aandacht. Gebedstijd (7x per dag)? Wees er en bid. Tijd om te werken? Werk. Tijd om te eten? Eet met aandacht en liefde datgene wat er voor je staat; proef wat de voorbereiders en makers je voorschotelen en prijs de Heer – want dit komt van Hem. Geniet ervan, zo eer je God. Met elk deel van je toegewijde tijd.
Volgens mij deed Jezus niet anders. Sla bijv. het bijbelboek Lucas er maar op na. Als Jezus een persoon ontmoet, ontmoet Hij hem of haar ook echt. Luisterend, delend, met volle aandacht. Jezus is persoonlijk. Naar zijn discipelen, een zieke, een demonisch belast iemand, Zacheüs, Bartimeüs, zondige mensen etcetc. Opeens zie ik wat ik door Sander’s scherpe oog was gaan zien: Jezus doet alles met aandacht. Hij is er écht voor je, heel persoonlijk. Daarmee laat Hij zien en merken: als mens ben je het waard.
Zou het daarom zijn dat mensen aan het slot van een ontmoeting met Jezus zo vaak in lofprijzing uitbreken?
Geniet van aandacht. Zijn aandacht. En wees zelf aandachtig, ook naar anderen.